فرمول خوشبختی
فرمول خوشبختی
افراد خوشبخت افرادی هستند که اعتماد به نفس در آنان زیاد است. برای خود احترام قایلند و مهمتر این که در هر موقعیتی قادرند این نوع اعتماد به خود و احترام برای خویشتن را حفظ کنند.
برای زندگی شور و شوق زیادی دارند. و از زیباییهای حیات لذت می برند. این افراد مایلند ناشناخته ها را بشناسند و به گشودن راز و رمزهای زندگی علاقه مندند و زندگی و حیات را نوعی معجزه می دانند، نه مایه زحمت و پریشانی.
فرد خوشبخت در مواقع ضروری خطر می کند و قبول خطر از طرف او با عقل سلیم و تلاش لازم همراه است. به جای شکوه و شکایت عمل می کند و می داند که ناله و شکایت کردن مشکل او را حل نمی کند.
هرگز زندگی کنونی خود را با نگرانی برای اینکه در آینده چه پیش خواهد آمد، تلف نمی کند و بیشتر اوقات خود را صرف انجام دادن فعالیتهایی می کند که به رفع مشکلاتش کمک کند.
او در چنین شرایطی بدون احساس غم و پریشانی درباره آنچه در گذشته برایش پیش آمده یا انجام گرفته است، می تواند از تکرار اشتباههای خود جلوگیری کند.
در تلاشهای خود پشتکار و استقامت نشان می دهد و اگر موانعی در راه او پیش آید، فعالیت و پشتکار او نیز شدت بیشتری می یابد.
این فرد بیشتر تحت تأثیر انگیزه ها و نیازهای سطح بالاتر مثل درک و ستایش از زیبایی و زیباشناسی، عشق و احترام، عدالت، صلح جهانی و نظایر آن است تا نیازهایی مثل گرسنگی و ایمنی.
فرد خوشبخت می داند که خود او دنیای درونی اوست و خودش سازنده شادیهای زندگی اش می باشد و از این رو هیچ گاه شادی، عشق، احساس موفقیت و رضایت را از زندگی طلب نمی کند، بلکه شخصاً این احساسات و هیجانها را به زندگی وارد می نماید.
در ارتباط با دیگران احساس رقابت آزاردهنده ندارد و برای اندازه گیری موفقیت خود کمتر خود را با دیگران مقایسه می کند.
این فرد می داند که همیشه می تواند مورد تأیید دیگران قرار گیرد، بنابراین فکرش را بیش از حد مشغول این نیاز نمی کند.
نسبت به حقوق ذاتی افراد دیگر برای انتخاب راه خود تا جایی که به حقوق دیگران صدمه نرسد، احترام قایل است و رفتار او نیز در همین راستا می باشد.
او زندگی را پر اهمیت ترین تجربه حیات می داند و نسبت به زندگی و موهبتی که برای تجربه زندگی به او داده شده است، قدردانی می کند.
همه آن چیزهایی را که طبیعت در وجود او به ودیعه گذاشته است بخوبی می شناسد و استعدادهای خود را پرورش می دهد و از بابت آن نیز شاد است.
او خسته شدن، کسل بودن یا بی علاقگی نسبت به زندگی را نمی شناسد. نسبت به زندگی اغلب سرشار از احساس لذت است. بدون تظاهر و تزویر، بی تکلف و فروتن است و این توانایی را دارد که بتواند از هر چیزی به طور واقعی لذت ببرد و شاد باشد.
فرد خوشبخت همه فعالیتها و سرگرمی های زندگی مثل ورزش، گردش، پیاده روی، خواندن شعر و کتاب و معاشرت را دوست دارد و بخشی از اوقات خود را صرف این فعالیتها می کند.
وقت خود را صرف سرزنش کردن اطرافیان خود (به دلیل نقایص یا کمبودهای آنان) نمی کند و به جای آن می کوشد تا اشکالهای خود را رفع کند
